بیش از 36 میلیون نفر در ایالات متحده از لنزهای‌ تماسی استفاده می‌کنند. اکثر آنها هیچگونه عوارض بیماری ندارند اما تقریباً حدود 2 میلیون نفر از آنها حداقل در طول سال یک عارضه پیدا کرده‌اند. 

افزایش استفاده‌ی روز افزون از این عدسی‌ها، میزان عوارض چشمی را هم افزایش داده است.  

عوارض لنز زیاد و متنوع است که از رسوب پروتئین در سطح لنز تا کراتیت میکربی تهدید کننده‌ی دید می‌باشد. 

در این مقاله عوارض شایع آن مورد بحث واقع می‌شود: 

رسوب مواد زائد Protein Deposits، این امر شایع و غیر قابل اجتناب است و یکی از عوارض خوش‌ خیم لنز است. پروتئین‌های آندوژن و لیپیدهای موجود در لایه‌ی اشکی تداخل نموده و باعث تجمع این پلیمر در سطح لنز می‌گردند. لیزوزیم تغییر شکل یافته، آلبومین، گاماگلبولین و گاهی کلسیم، باعث تشکیل این برآمدگی کوچک می‌گردد. این برآمدگی در معاینه با بیومیکروسکوپ کاملاً مشخص ولی با چشم غیر مسلح به صورت یک لایه یا  روغنی دیده می‌شود. در اثر مرور زمان این تجمع پروتئینی سبب تحریک، تاری دید، خارش و قرمزی و سبب محدودیت در استفاده از لنز می‌گردد. در موارد شدید ممکن است پیش درآمد عفونت باشد که سبب عوارض بینایی گردد. توجه به این علامت هشدار اولیه‌یی است که باید بیمار تحت نظر بیشتر بوده و باید لنز وی تعویض گردد. تدابیر برای کاهش رسوبات پروتئین، استفاده از محلولهای چند منظوره که حاوی آنزیم تمیز کننده باشد، بوده و رعایت بهداشت صحیح و برنامه‌ی‌زمان بندی استفاده از لنز می‌باشد. 

جابجایی لنز و یا استفاده از لنزهای یکبار مصرف از دیگر روش‌ها است. موادی که در لنز استفاده شده بررسی شود. پلی‌مرها البته نه تمام انواع آنها مقصرند مثلاً تترافیلکون A وکروفیلکون مقاومت بالایی در برابر تشکیل ذرات پروتئینی دارند. آموزش بیمار از نظر برنامه‌ی ‌زمانی استفاده از لنز و جلوگیری از عوارض اهمیت دارد. 

نورگ زایی قرنیه Corneal Neovascularization 

یکی از عوارض نسبتاً شایع در استفاده کنندگان از لنز نرم می‌باشد. هیپوکسی یا کمبود اکسیژن ناشی از فیت محکم لنز یکی از دلایل اولیه‌ی تشکیل عروق جدید روی قرنیه سالم است. در بعضی موارد یک ارتشاح ایمنی قدیمی حتی بعد از محو شدن ارتشاح اصلی به صورت تأخیری دیده می‌شود. حساسیت به محلول  شستشو هم ممکن است سبب نورگ زائی سطح فوقانی قرنیه گردد. 

در بعضی موارد رسوب لنز ناشی از هیپوکسی بوده که ناشی از تغییرات اندازه‌ی DK  لنز می‌باشد. 

رشد عروق استرومای عمقی نادر بوده و به توجه خاص نیاز داشته و اگر بررسی نشود سبب بروز عوارض جدی خواهد شد. 

در مواجهه با نورگ زائی قرنیه باید تشخیص افتراقی ازکراتیت انترستی سیل و سیفیلیس داده شود. 

            بیشتر نورگ زائی محیطی (میکروپانوس) به صورت بالینی بدون علامت بوده اما اگر عروق در حدود 5/1 میلیمتر در قرنیه نفوذ کنند، مهم بوده و باید مشخص و خارج گردند. بیمارانی‌که از لنزهای شبانه‌روزی استفاده می‌کنند باید از لنز روزانه استفاده کنند. توجه به فیت بودن لنز از نظر عبور اکسیژن بسیار اهمیت دارد. D.K از نظر تبخیر اکسیژن اهمیت دارد. باید همانند سایر عوارض چشمی نورگ‌زائی را از نزدیک زیر نظر داشت. 

رشد عروق به داخل محور بینایی گرچه نادر بوده ولی سبب اختلال بینایی، به علت خونروی داخل قرنیه‌یی تجمع لیپید واسکار می‌گردد که تمام اینها تهدید کننده‌ی دید بیمار می‌باشند. 

(Giant Papillary Conjunctivitis)G.P.C  عبارت است از هیپرتروفی نارس فوقانی ملتحمه ناشی از ترومای چشمی در برابر جسم خارجی  (چشمی) است. 

مانند نخ‌های نایلون، باکل‌های اسکلرال و یا عدسی تماسی. مکانیسم‌ مکانیکی، 6000 بار پلک زدن در روز همراه با پاسخ‌التهابی علت GPC است. علامت اصلی GPC پاپی بوده که بزرگتر از 3/0 میلی‌متر است پاپی‌های کوچکتر (حدود 1/0میلی‌متر) در جریان بیماریها دیده می‌شوند.

 منبع 118ba118.com