تخصصان علوم پزشکی در آمریکا اعلام کردند که چاقی خطر بروز سردردهای میگرنی را افزایش می‌دهد.

این متخصصان تاکید کردند که میگرن یکی دیگر از مشکلاتی است که افراد چاق ممکن است با آن دست به گریبان شوند.

به گفته محققان؛ افراد در گروه سنی 20 تا 55 سال که مبتلا به چاقی هستند چه این چاقی از نوع تراکم چربی دور شکمی و چه از نوع افزایش شاخص توده بدنی باشد، بیشتر دچار سردردهای میگرنی و یا انواع دیگری از سردردهای شدید می‌شوند.

بر اساس آمار اعلام شده، در زنانی که از ناحیه شکم و دور کمر چاق هستند احتمال بروز چنین سردردهایی 37 درصد است در حالی که در زنانی که چاق محسوب نمی‌شوند این رقم به 29 درصد کاهش می‌یابد. در مردان نیز احتمال بروز سردردهای میگرنی در مردان چاق و مردانی که چاق نیستند به ترتیب 20 درصد و 16 درصد تخمین زده شده است.

این یافته‌ها بر اساس اطلاعات بدست آمده از 22 هزار شرکت کننده در یک تحقیق بزرگ سلامت در آمریکا تهیه شده‌اند.

دکتر لی پیترلین از کالج پزشکی دانشگاه دریکسل در فیلادلفیا یکی از محققان اصلی این پژوهش، طی یک مصاحبه تلفنی اظهار داشت: ما در این مرحله از تحقیقاتمان باید بررسی کنیم که آیا با کاهش وزن می‌توان تا حد قابل ملاحظه‌ای این مشکل را رفع کرد و احتمال بروز سردردهای شدید و رنج آور را در این افراد کاهش داد.

وی خاطرنشان کرد: ما هم اکنون می‌دانیم که ورزش و فعالیت بدنی تا حدی کمک می‌کند که خلق افراد بهبود پیدا کند، بنابراین غیرمنطقی نیست که تصور کنیم ممکن است به بهبود سردردها نیز کمک کند. جزئیات این تحقیق در نشست آکادمی نورولوژی آمریکا در ستیل ارائه خواهد شد.

به گفته متخصصان؛ میگرن عبارت از سردردهای شدید است که درعین حال ممکن است با تهوع، استفراغ و حساسیت نسبت به نور و صدا همراه باشد. این بیماری در بین زنان شایع‌تر است و اغلب نیز حالت موروثی دارد. طبق آمار فعلی انستیتو ملی سردرد، حدود 30 میلیون نفر در آمریکا یا 10 درصد کل جمعیت این کشور به این بیماری مبتلا هستند.

گفتنی است، سردردهای میگرنی اغلب بین سنین 20 تا 45 سالگی بروز می‌کند و عواملی چون ژنتیک یا استرس در تشدید آن نقش دارند.

حقایقی راجع به بیماری های زنانه

مسائلی راجع به سلامت جنسی و مراقبت و بهداشت از واژن و مهبل وجود دارد که بسیاری از زنان به دلیل شرم از پزشک خود سوال نمی کنند و این مسائل برای همیشه مبهم باقی می ماند. لذا در ادامه مطلب به بعضی از این مسائل اشاره خواهد شد و نظر متخصصان در رابطه با آن بیان می گردد.

1. استفاده از قرص ضد بارداری ممکن است باعث ضعیف شدن میل جنسی شود.

استفاده از قرص ضد بارداری توسط  زنان 100% سبب کاهش میل جنسی می گردد. و این حقیقت نه تنها در مورد زنان در سن باروری صحت دارد بلکه برای زنان یائسه نیز که از این قرص ها برای رفع علائم یائسگی نظیر گرفتگی و نوسانات خلقی استفاده می کنند نیز وجود دارد. و اما راه حل:

شاید تغییر نوع قرص یا استفاده از فرمولی دیگر می تواند در این زمینه کمک موثری بکند. یا بهتر است از روش های دیگر جلوگیری نظیر IUD یا کاندوم استفاده شود. اگر از این قرص ها برای رفع علائم یائسگی استفاده شود بهتر است با پزشک خود راجع به کاهش مقدار مصرف این داروها سوال کنید.

2. برای کاهش تاثیرات جانبی قرص های ضد بارداری نظیر تهوع می توانید قرص ها را از طریق واژن وارد کنید. وارد کردن قرص از طریق واژن دردناک و آسیب رسان نیست. این بهترین روش برای جلوگیری از تاثیرات جانبی آنها است. به علاوه این روش استفاده از قرص نیز بسیار موثر است و تاثیراتی نظیر تهوع ، سرگیجه ، سردرد ، حساسیت پستان ، درد قاعدگی و....که ناشی از خوردن قرص است را نیز به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

3. سردرد میگرنی ممکن است باعث افزایش میل جنسی شود و این عمل باعث رفع سردرد و گرفتگی عضله ناشی از قاعدگی می شود. آمیزش جنسی در هنگام سردرد ممکن است آخرین چیزی باشد که به ذهن خطور می کند و البته جای تعجب نیست که صمیمت و نزدیکی شما در این زمان – با وجود سردرد- افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. متخصصان هنوز علت اصلی این واکنش نسبت به سردرد را کشف نکرده اند. ممکن است به دلیل افزایش سطح سروتونین در خون این اتفاق عارض شود. این هورمون در ارتباط با میل جنسی عمل می کند. مطالعات نشان می دهد که در 20% موارد زنانی که سردرد دارند بعد از نزدیکی بلافاصله سردردشان تسکین می یابد. بعضی از زنان نیز برای تخفیف درد قاعدگی از این روش استفاده می کنند. شاید به دلیل آزاد شدن هورمونی خاص در هنگام نزدیکی رحم به حالت استراحت درآمده و دردهای ناشی از گرفتگی عضله تخفیف می یابد.

4. اجتناب از آمیزش جنسی سبب می شود که نزدیکی های بعدی دردناک تر احساس شود. بعضی از زنان تصور می کنند که اجتناب از آمیزش جنسی و استراحت مهبل ، بهترین راه حل برای آمیزش های دردناک است. در حالیکه متخصصان دقیقا خلاف این ادعا را درست می دانند. البته داشتن درد در هنگام آمیزش نیز معمول و نرمال نیست و اغلب به دلیل عدم توانایی همسر در تحریک کافی اتفاق می افتد. در مواردی دیگر ، به دلیل خشکی واژن (به دلیل تغییرات هورمونی)در بعضی از مراحل مثل یائسگی و شیردهی، ممکن است آمیزشی دردناک را تجربه کنید. استفاده از کرم استروژن یا محصولات روان کننده در محل واژن باعث رفع درد ناشی از تغییرات هورمونی می شود.

5. آمیزش جنسی در دوران قاعدگی سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری های قابل انتقال از طریق مقاربت می شود. احتمال باروری ناشی از آمیزش در زمان قاعدگی بسیار کم است  ولی احتمال ابتلا به عفونت در این زمان حداکثر است. زیرا به دلیل تغییر در تعادل اسید و باز ناحیه واژن در زمان قاعدگی احتمال تکثیر باکتری افزایش می یابد. به طور نرمال ناحیه واژن یا مهبل محیطی اسیدی دارد(محیطی که باکتری ها نمی پسندند)، در حالیکه در زمان قاعدگی به دلیل افزایش PH خون، محیطی قلیایی در محل واژن یا مهبل ایجاد شده که شرایط را برای رشد باکتری افزایش می دهد. لذا در صورتی که از سلامت جنسی همسر خود به طور 100% مطمئن نیستید بهتر است همیشه از کاندوم استفاده کنید.

6. پوشیدن لباس زیر از جنس پنبه و تعویض مواد شوینده نقش موثری در کاهش التهاب مهبلی دارد. التهاب مهبلی سبب خارش، سوزش و ترشح واژن می شود و بهترین روش برای مقابله با این التهاب پوشیدن لباس از جنس پنبه و تعویض ماده شوینده است. عدم استفاده از صابون های معطر، دئودورانت(ضد بو)درونی و یا سایر محصولات معطر در این ناحیه نیز بسیار مهم است. و اگر با این روش ها التهاب و علائم آن برطرف نشد ممکن است این مشکل ناشی از عفونت با منشا مخمر یا کپک باشد(نوعی بیماری قابل انتقال از طریق مقاربت) که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

7. برای جلوگیری از بی اختیاری در دفع ادرار بهتر است از تامپون (نوار بهداشتی) استفاده نکنید. بدلیل فشاری که تامپون به میزراه وارد می کند می تواند به عنوان مانع عمل کند و باعث کنترل تراوش و چکه ادرار شود. استفاد ه از این روش کنترل در بعضی ازمواقع مثل ورزش که احتمال تراوش ادرار وجود دارد خوب است. اما نباید به صورت عادت درآید و همچنین بهتر است بلافاصله بعد از تمام شدن کار(مثلا ورزش) سریعا برداشته شود. زیرا تامپون سبب خشک شدن واژن می گردد و این اتفاق سبب بروز پارگی و شکاف میکروسکوپی در این بخش و ورود عفونت به آن می شود. لذا برای مقابله با تراوش ادرار بهتر است از محصولات دیگری استفاده شود.

8. مقاربت جنسی سبب افزایش خطر ابتلا به عفونتهای کپکی بازگشتی و مکرر نمی شود اما مقاربت دهانی ممکن است چنین تاثیری داشته باشد. مطالعات نشان می دهد که مقاربت جنسی سبب انتقال عفونت کپکی نمی شود واین مسئله شاید بدلیل پاسخ ایمنی زنان به کپک یا مخمر باشد. اما از طرفی ثابت شده است که زنانی که مقاربت دهانی دریافت می کنند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت هستند. البته عدم توازن هورمونی ، سطح بالای قندخون، بعضی از آنتی بیوتیک ها ، قرص های ضدبارداری و استرس نیز می تواند سبب عفونت کپکی شود.

9. استشمام رایحه ای مشابه ادرار در محل زهار (آلت تناسلی زنان) به معنای وجود ادرار نیست. بلکه ممکن است ناشی از تعریق باشد. تراوشات غدد تعریق ترکیبی مشابه ادرار دارد ولذا بعضی از زنان که به خصوص تعریق فوق العاده ای دارند بویی مشابه بوی ادرار در محل زهار خود احساس می کنند و لذا گمان می کنند که ممکن است مشکل عدم کنترل ادرار داشته باشند. در حالیکه چنین نیست. بهترین راه حل شست و شوی مرتب محل زهار است. همچنین  بهتر است از مصرف شورت های پلاستیکی و جوراب شلواری اجتناب کنید زیرا سبب افزایش گرما و احتمال تعریق می شود. اگر با این روش ها بو برطرف شد پس دلیل آن تنها تعریق بوده در غیر این صورت بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: روز شانس من