بیش از 36 میلیون نفر در ایالات متحده از لنزهای‌ تماسی استفاده می‌کنند. اکثر آنها هیچگونه عوارض بیماری ندارند اما تقریباً حدود 2 میلیون نفر از آنها حداقل در طول سال یک عارضه پیدا کرده‌اند. 

افزایش استفاده‌ی روز افزون از این عدسی‌ها، میزان عوارض چشمی را هم افزایش داده است.  

عوارض لنز زیاد و متنوع است که از رسوب پروتئین در سطح لنز تا کراتیت میکربی تهدید کننده‌ی دید می‌باشد. 

در این مقاله عوارض شایع آن مورد بحث واقع می‌شود: 

رسوب مواد زائد Protein Deposits، این امر شایع و غیر قابل اجتناب است و یکی از عوارض خوش‌ خیم لنز است. پروتئین‌های آندوژن و لیپیدهای موجود در لایه‌ی اشکی تداخل نموده و باعث تجمع این پلیمر در سطح لنز می‌گردند. لیزوزیم تغییر شکل یافته، آلبومین، گاماگلبولین و گاهی کلسیم، باعث تشکیل این برآمدگی کوچک می‌گردد. این برآمدگی در معاینه با بیومیکروسکوپ کاملاً مشخص ولی با چشم غیر مسلح به صورت یک لایه یا  روغنی دیده می‌شود. در اثر مرور زمان این تجمع پروتئینی سبب تحریک، تاری دید، خارش و قرمزی و سبب محدودیت در استفاده از لنز می‌گردد. در موارد شدید ممکن است پیش درآمد عفونت باشد که سبب عوارض بینایی گردد. توجه به این علامت هشدار اولیه‌یی است که باید بیمار تحت نظر بیشتر بوده و باید لنز وی تعویض گردد. تدابیر برای کاهش رسوبات پروتئین، استفاده از محلولهای چند منظوره که حاوی آنزیم تمیز کننده باشد، بوده و رعایت بهداشت صحیح و برنامه‌ی‌زمان بندی استفاده از لنز می‌باشد. 

جابجایی لنز و یا استفاده از لنزهای یکبار مصرف از دیگر روش‌ها است. موادی که در لنز استفاده شده بررسی شود. پلی‌مرها البته نه تمام انواع آنها مقصرند مثلاً تترافیلکون A وکروفیلکون مقاومت بالایی در برابر تشکیل ذرات پروتئینی دارند. آموزش بیمار از نظر برنامه‌ی ‌زمانی استفاده از لنز و جلوگیری از عوارض اهمیت دارد. 

نورگ زایی قرنیه Corneal Neovascularization 

یکی از عوارض نسبتاً شایع در استفاده کنندگان از لنز نرم می‌باشد. هیپوکسی یا کمبود اکسیژن ناشی از فیت محکم لنز یکی از دلایل اولیه‌ی تشکیل عروق جدید روی قرنیه سالم است. در بعضی موارد یک ارتشاح ایمنی قدیمی حتی بعد از محو شدن ارتشاح اصلی به صورت تأخیری دیده می‌شود. حساسیت به محلول  شستشو هم ممکن است سبب نورگ زائی سطح فوقانی قرنیه گردد. 

در بعضی موارد رسوب لنز ناشی از هیپوکسی بوده که ناشی از تغییرات اندازه‌ی DK  لنز می‌باشد. 

رشد عروق استرومای عمقی نادر بوده و به توجه خاص نیاز داشته و اگر بررسی نشود سبب بروز عوارض جدی خواهد شد. 

در مواجهه با نورگ زائی قرنیه باید تشخیص افتراقی ازکراتیت انترستی سیل و سیفیلیس داده شود. 

            بیشتر نورگ زائی محیطی (میکروپانوس) به صورت بالینی بدون علامت بوده اما اگر عروق در حدود 5/1 میلیمتر در قرنیه نفوذ کنند، مهم بوده و باید مشخص و خارج گردند. بیمارانی‌که از لنزهای شبانه‌روزی استفاده می‌کنند باید از لنز روزانه استفاده کنند. توجه به فیت بودن لنز از نظر عبور اکسیژن بسیار اهمیت دارد. D.K از نظر تبخیر اکسیژن اهمیت دارد. باید همانند سایر عوارض چشمی نورگ‌زائی را از نزدیک زیر نظر داشت. 

رشد عروق به داخل محور بینایی گرچه نادر بوده ولی سبب اختلال بینایی، به علت خونروی داخل قرنیه‌یی تجمع لیپید واسکار می‌گردد که تمام اینها تهدید کننده‌ی دید بیمار می‌باشند. 

(Giant Papillary Conjunctivitis)G.P.C  عبارت است از هیپرتروفی نارس فوقانی ملتحمه ناشی از ترومای چشمی در برابر جسم خارجی  (چشمی) است. 

مانند نخ‌های نایلون، باکل‌های اسکلرال و یا عدسی تماسی. مکانیسم‌ مکانیکی، 6000 بار پلک زدن در روز همراه با پاسخ‌التهابی علت GPC است. علامت اصلی GPC پاپی بوده که بزرگتر از 3/0 میلی‌متر است پاپی‌های کوچکتر (حدود 1/0میلی‌متر) در جریان بیماریها دیده می‌شوند.

 منبع 118ba118.com
 

ریزش مو در میان تمام انسان ها به درجاتی اتفاق می افتد و اگر چه این روند تا میزان زیادی فیزیولوژیک تلقی می شود، ولی به علت نقش قابل توجه ای که مو در زیبایی انسان و در روابط وی بازی می کند، غالباً باعث می شود که افراد در جستجوی درمان این روند طبیعی برآیند.

طاسی معمولی مو یا آلوپسی آندروژنتیک (AGA) شایعترین علت کم شدن موها است که در هر دو جنس زن و مرد رخ می دهد و با مینیاتوری شدن فولیکول های مو و کوتاه شدن فاز رشد مو مشخص می شود. لازم به ذکر است که موهای سر سه مرحله مشخص را طی می کنند. اول فاز آناژن یا رشد مو است که ممکن است بین 2 تا 6 سال طول بکشد و حدود 90 درصد موهای سر بطور طبیعی در این مرحله قرار دارند. مرحله بعدی فاز کاتاژن است که حدود یک درصد موها را شامل می شود و حدود سه هفته طول می کشد و بعد مرحله استراحت مو یا مرحلة تلوژن است که حدود سه ماه به طول می انجامد. تغییر در درصد موها در مراحل مختلف یکی از علل ریزش مو به حساب می آید.

تاثیری که ریزش مورد در افراد میگذارد کاملاً متفاوت است. برخی به راحتی آن را می پذیرند، در حالیکه بسیاری هم از آن وحشت زده و نگران می شوند طوریکه از هر دارویی برای مداوای آن استفاده می کنند و کم نیست مواردی که این مداواها بسیار گران و بی اثر هم هستند.

علت چیست؟

غالباً بیماران د رمورد علت ریزش مو می پرسند. شلی نیست که در طاسی های معمولی سر (AGA)، ژنتیک نقش مهمی دارد اما مکانیسم آن بخوبی روشن نیست و نحوه توارث وابسته به یک ژن نبوده، تحت تاثیر ژن های مختلف است. غالباً پسران افراد طاس شانس بیشتری برای طاسی دارند، در حالیکه این رابط بین مادران و دختران آنها کمتر مطرح است.

بسیاری از مردم تصور می کنند که کم شدن جریان خون سر باعث ریزش مو می شود و بر این اساس از وسایل مختلفی استفاده می کنند تا به تصور خویش این جریان خون را تقویت کنند ولی واقعیت آن است که جریان خون سر از غنی ترین جریان های خون بدن است و نیازی به تقویت ندارد!

بطور خلاصه باید گفت که طاسی معمولی سر به علت اثر هورمونهای آندروژن در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، اتفاق می افتد. هر چند سترون آندروژن (هورمون مردانه) اصلی در بدن است، اما متابولیت آن یعنی دی هیدروستوترون (DHT) است که باعث AGA می شود. تبدیل شدن تستوتروی به DHT با واسطة آنزیمی بنام 5- آلفا- ردوکتاز انجام می شود و همین آنزیم است که در درمانهای جدید مورد توجه قرار دارد. آنچه قابل ذکر است آن است که در بسیاری از زنان مبتلا به AGA، هیچ شواهد دیگری از افزایش آندروژن ها وجود ندارد.

تشخیص بیماری

همانطور که گفته شد نازک شدن موها در هر دو جنس رخ می دهد و در حدود نیمی از افراد قبل از 50 سالگی، درجات مشخص از طاسی را پیدا می کنند. غالباً ریزش مو در مردان زودتر رخ می دهد و الگوی آن از نظر بالینی با شکل طاسی در زنان متفاوت است.

قبل از درمان AGA باید مطمئن شد که علت دیگری برای ریزش مو وجود ندارد. غالباً تاریخچة بیماری و معاینة بالینی برای حصول این اطمینان کافی است ، امّا گاهی آزمایشات پاراکلینیکی نیز لازم می شود .

در زنان ، چنانچه نامنظمی یود ، نازایی ، افزایش موهای زاید ، ترشح شیراز پستان ها و آکنة کیستیل شدید وجود داشته باشد بررسی های هورمونی ضرورت پیدامی کند . هر چند در اکثر موارد هورمون ها کاملاً طبیعی هستند و این پاسخ فولیکول های مو به آندروژن ها است که دچار تغییر شده و باعث ریزش مو گشته است .

در عین حال گاهی بیماریهای تیروئید و سایر غدد درون ریز ، اختلالات تغذیه ای ، کمبود آهن ، مصرف برخی داروها ، عفونت های شدید و بیماریهای داخلی نیز باعث ریزش مو می شوند که پزشک معالج با توجّه به تاریخچة بیماری و علائم بالینی و آزمایشات به وجود آنها پی می برد .

درمان

آنچه بیش از هرچیز بیماران می خواهند بدانند ، درمان طاسی سراست . پیش از آن ذکر چند نکتة کلی ضروری است ،

·      از مصرف فراورده هایی که به مو یا پوست سر آسیب می رسانند خودداری کنید . مواد صاف کنندة مو از جمله این فراورده ها هستند .

·        یک تغذیة مناسب ، بخصوص پروتئین کافی برای سلامت مو حیاتی است .

·        در صورت امکان از مصرف داروهایی که باعث ریزش مو می شوند خودداری کنید

·         تمام درمانهای  موجود برای ریزش مو می بایست برای مدت های طولانی و بعضاً تا آخر عمر استفاده شوند .

·       ماینوکسیدیل :

·        مصرف ماینوکسیدیل موضعی با افزایش طول مرحلة رشد مو و افزایش میتوز باعث کاهش ریزش مو و رویش آن می شود ، در مورد این دارو باید توجه داشت که اثرات آن پس از حدود 4ماه ظاهر می شود در ابتدای مصرف برخی دچار ریزش موهای موقتی می شوند که نباید ایجاد نگرانی کند . نکتة مهم دیگر آن است که با قطع مصرف آن ، موها مجدداً ریزش پیدا کرده و به وضعیت سابق برمی گردند. علاوه بر این برخی دچار افزایش موهای صورت می شوند که این مسئله به ویژه در زنان میتواند ایجاد نگرانی کند .

·       استرادیول :

·        به نظر میرسد مصرف 17-آلفا استرادیول با تحریک آروماتاز و تبدیل متابولیسم تستوسترون به 17-بتا-استرادیول و کاهش سنتز DHT باعث بهبود رویش مو می شود .

هورمون های ضد آندروژن

·        : با نظر پزشک ، در مواردی می توان ازاستروژن های خوراکی ، اسپیرونولاکتون و سیپرو ترون استت دردرمان AGA استفاده کرد .بدیهی است که این درمانها تنها در زنان قابل مصرف است .

·        فیناستراید :

·        فیناستراید خوراکی است به میزان یک میلی گرم در روز دارویی است که با مهار اختصاصی آنزیم 5- آلفا-ردوکتاز تیپ دو باعث افزایش رشد مو شده و در حدود 3/2 مردان اثرات بهبود دهنده دارد . این دارو درحال حاضر تنها برای مردان مجاز شناخته شده است و مصرف آن در زنان می تواند باعث ایجاد ناهنجاریهایش در جنین شود . فیناستراید داروی کم خطری است که با داروی دیگری تداخل نداشته ، تاثیری روی کبد ، کلیه ، مغز استخوان ، چربی های خون و... ندارد . این دارو ممکن است قوای جنسی را در درصد کمی از مردان کم کند اما تاثیری روی ساخت اسپرم و باروری مردان ندارد.

درمان های جراحی :

·        امروزه روشهای جراحی بصورت مایکروگرافت نتایج خوبی در درمان AGA  ، بخصوص در موارد شدید داشته است .

·        ژن تراپی :

·      شاید در آینده ای نه چندان دور ، ژن تراپی راه حل کاملی برای این مشکل دیرینة بشر پیدا کند . تا آن زمان به داروهای موجود بسنده کنید و به دنبال معجزه تباشید!

برای جلوگیری از ریزش مو چه باید خورد ؟

ریزش مو یکی از مشکلاتی است که به جرات می توان گفت اکثر مردم دنیا با آن مواجه هستند. عوامل زیادی مانند عوامل محیطی، ژنتیکی، هورمونی ، برخی بیماری ها مانند اختلالات تیروئید ، آنمی  ( کم خونی ) و نوع تغذیه در ریزش مو دخیل است.

اهمیت رژیم غذایی را در حفظ سلامتی بدن به خصوص مو  ، نمی توان نادیده گرفت. تحقیقات اخیر ژاپنی ها بعد از جنگ جهانی دوم این امر را تایید می کند؛ چرا که استفاده از رژیم غذایی غربی ها به وسیله ی ژاپنی ها باعث اضافه وزن  توام با ریزش مو در اکثر مردم شد.

شایع ترین دلیل ریزش مو در زنان  کمبودهای غذایی است، زیرا معمولاً برای کاهش وزن خود رژیم های غیر اصولی  را به کار می برند که نتیجه ی آن بروز این مشکل است. همچنین کسانی که مواد غذایی حیوانی مصرف نمی کنند و به اصطلاح گیاهخوار هستند، به دلیل عدم اطلاع کافی در زمینه چگونگی مصرف غذاهای گیاهی، دچار کمبود پروتئین ، روی ، آهن  ، اسیدهای آمینه ی ضروری ، ویتامین های گروه B و ... می گردند.

در زیر منابع برخی از عناصر مهم و موثر در سلامت مو ذکر شده است :

پروتئین :

اساس و پایه ی نیاز بافت های بدن مانند مو، ناخن ، پوست  و ... می باشد و در موادی مانند انواع گوشت ( مرغ ، ماهی  و گوشت قرمز  ) ، تخم مرغ  ، لبنیات و حبوبات به میزان فراوان وجود دارد. در مواد نشاسته ای مثل نان  ، برنج ، ماکارونی و سبزی ها  نیز به مقدار کمی وجود دارد.

اسیدهای آمینه اجزای تشکیل دهنده پروتئین ها هستند که در مواد ذکر شده در بالا وجود دارند.

کلسیم و منیزیم :

گروه شیر و  لبنیات  منابع غنی کلسیم و منیزیم  و نیز پروتئین هستند.

اگر فردی دچار عدم تحمل لاکتوز ( قند موجود در شیر ) باشد و از سایر مشتقات لبنیاتی نیز برای تامین نیازهای بدن خود استفاده نکند، باید به طور روزانه مکمل کلسیم  مصرف کند و مصرف سایر غذاهای غنی از پروتئین را نیز افزایش دهد.

ویتامین های گروه B:

یکی از راههای درمان ریزش مو مصرف مواد مغذی حاوی ویتامین B زیاد است که در گروه ویتامین های B ، ویتامین B6 و بیوتین اهمیت خاصی دارند. بیوتین ویتامینی است که دربسیاری از محصولات آرایشی به عنوان مکمل بهبود دهنده وضعیت مو اضافه می شود، زیرا عارضه مشخص کمبود بیوتین، ریزش مو است. منابع غذایی غنی از ویتامین B6  و بیوتین را برایتان ذکرمی کنم. منابع غنی از B6 : جگر، موز ، دانه آفتابگردان، ماهی ، مرغ، جوانه گندم ، آلوی خشک ، گوشت ، غلات سبوس دار  ، مخمر و زرده تخم مرغ ( به ترتیب) و منابع غنی بیوتین : جگر و گوشت مرغ، جوانه گندم، سبوس گندم، تخم مرغ و بادام زمینی است .

آنتی اکسیدان ها

شامل ویتامین E  ، ویتامین C  ، بتاکاروتن ( پیش ساز ویتامین A  که در سیب زمینی شیرین، هویج  ، اسفناج پخته، کدو حلوایی ، طالبی  ، زرد آلو  ، کلم بروکلی ، گریپ فروت قرمز وجود دارد ) ، روی و سلنیوم می باشد. رژیم های غذایی نامناسب توام با سیگار کشیدن و آلودگی هوا باعث فعال شدن رادیکال های آزاد و به خطر افتادن سلامت فرد می شود. آنتی اکسیدان ها  مولکول هایی هستند که می توانند اثر رادیکال های آزاد را خنثی کنند. همچنین باعث ساخته شدن موی جدید و استحکام آن می شوند.

به هر حال رفتار تغذیه ای صحیح که همیشه مورد تاکید می باشد، میزان رشد و استحکام فولیکول مو را بهبود می بخشد.

طبق نظر کارشناسان تغذیه می توان گفت ویتامین ها به خصوص ویتامین های گروه B مانند بیوتین، اسید فولیک  ، پانتوتنیک اسید و برخی املاح مانند روی، آهن، گوگرد، سیلیس و مس اثرات مثبت زیادی بر روی مو دارند. آزمایش ها حاکی از آن است که مصرف بیوتین به صورت مکمل باعث تقویت و بهبود پوست به خصوص فولیکول های مو می شود.

در ضمن در مورد کاهش مصرف نمک و اثر آن در توقف ریزش مو نظریه هایی ارائه شده است، اما در صحت این نظریه ها تردید وجود دارد . ولی در هر حال کاهش مصرف نمک برای سلامت عمومی بدن مفید است.

دانشمندان ژاپنی بر اساس تحقیقات خود معتقدند که وجود چربی زیاد در رژیم غذایی مردان، مکانیسم طاسی  را سرعت می بخشد. به این ترتیب که قسمتی از پوست سر آنزیمی به نام گاما- آلفا- رداکتاز تولید می کند. این آنزیم باعث تبدیل هورمون تستوسترون به دی هیدروتستوسترون (DHT) می شود که این ترکیب باعث ریزش مو می شود. غدد چربی مجاور هر فولیکول مو نیز این آنزیم را تولید می کنند. وجود چربی زیاد در غذا باعث تحریک غدد چربی و افزایش فعالیت این غدد برای تولید آنزیم نام برده می شود.

بهترین توصیه این است که غذاهای مفید و خوشمزه اما کم چرب مصرف نمایید. البته این عمل باعث رویش موی جدید نمی شود، اما می تواند از ریزش سایر موها جلوگیری کند. به طور کلی باعث سلامت جسم نیز می شود.

همچنین مصرف مقداری مخمر همراه یک لیوان آب پرتقال  در صبح بسیار سودمند می باشد؛ زیرا مخمر منبع مناسبی از ویتامین های گروه B و املاح کمیاب ( املاحی که بدن به میزان خیلی کم به آن ها نیاز دارد) و اسیدهای آمینه است. به علاوه مصرف روغن ماهی و گردو که دارای اسیدهای چرب اُمگا- 3  و تخمه آفتابگردان که دارای اسیدهای چرب اُمگا-6 است ، مفید می باشد.

برخی از مردم برای تامین مواد مغذی مورد نیاز خود تمایل دارند از قرص و دارو استفاده کنند و کمتر سراغ مواد غذایی مفید می روند. متخصصان تغذیه معتقدند که تنها 10 تا 20 درصد از مواد مغذی این قرص ها جذب می شوند و هنوز عوامل ناشناخته ی زیادی در غذاها وجود دارد که هنوز به شکل شیمیایی در داروها ساخته نشده اند، در نتیجه قرص و دارو هرگز نمی تواند جانشین غذا شود و فقط در مواقع ضروری از مکمل های غذایی می توان استفاده کرد.

بررسی ها نشان می دهند که اسیدهای چرب اُمگا- 3  و اُمگا-6 با سلامت مو در ارتباط هستند؛ زیرا اغلب مردم وقتی منابع این نوع اسیدهای چرب را کمتر مصرف می کنند و یا اصلاً مصرف نمی کنند، دچار خشکی و شکنندگی مو ، خارش و شوره پوست سر و در نهایت ریزش مو  می شوند.

منابع اسیدهای چرب اُمگا-3 و اُمگا-6

 اسیدهای چرب اُمگا-3  شامل آلفا- لینولنیک اسید و ایکوزا پنتانوئیک اسید (EPA) است در ماهی های آب سرد مانند ماهی سالمون و ساردین، روغن سویا و کانولا، جوانه گندم  ، روغن  گردو  ، روغن تخم کتان یا پنبه و روغن ماهی  یافت می شود.

اسیدهای چرب اُمگا-6 شامل اسید لینولئیک و اُمگا- لینولئیک اسید می باشد و در روغن های غیر اشباع گیاهی مانند روغن ذرت، روغن کانولا، روغن سویا، روغن بادام زمینی  و روغن آفتابگردان یافت می شوند.

منبع : تغذیه و سلامتی

علایم فیزیکی افسردگی

همه ی ما مطالب زیادی در مورد افسردگی و اثرات مخرب آن در زندگی فردی و اجتماعی خوانده و شنیده ‌ایم. بهتر است بدانیم این مشکل روحی، تاثیراتی هم بر جسم ما می ‌گذارد. بیشتر ما کم یا زیاد در مورد علائم و تاثیرات روحی افسردگی چیزهایی شنیده‌ ایم؛ اما شاید در مورد نشانه‌ های آن در بدن و جسم کمتر بدانیم.

در حقیقت افرادی که دچار افسردگی هستند اغلب از دردهای مزمن یا سایر نشانه ‌های جسمی نیز رنج می ‌برند.

از جمله این مشکلات می‌ توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

سر درد:

این مورد به نسبت سایر مشکلات در میان افراد مبتلا به افسردگی شایع ‌تر است. اگر کسی دچار سردردهای میگرنی بوده باشد این حالت ممکن است با افسردگی تشدید شود.

کمر درد:

کمردرد هم مانند سردرد است یعنی اگر از قبل کمر درد داشته باشیم، زمانی که افسرده هستیم این درد وخیم ‌تر خواهد شد.

به عبارت بهتر، افسردگی هر نوع درد مزمنی نظیر دردهای عضلانی و درد مفاصل را بدتر و شدیدتر خواهد کرد.

درد قفسه سینه:

بسیار مهم است که پس از احساس درد در قفسه سینه بلافاصله به متخصص مراجعه کنیم تا این مورد بررسی شود؛ زیرا این درد ممکن است نشان دهنده ی مشکلات جدی قلبی باشد؛ اما گاهی افسردگی نیز می ‌تواند عامل درد ناحیه ی قفسه سینه و ناراحتی‌ های مربوط به آن باشد.

مشکلات گوارشی:

با بروز افسردگی به ویژه وقتی شدید باشد ممکن است احساس تهوع داشته باشید. دچار اسهال شوید یا یبوست مزمن پیدا کنید؛ بله نشانه‌ هایی تا این حد متضاد.

‌‌خستگی:

مهم نیست که چه قدر می‌ خوابید یا استراحت می ‌کنید. ممکن است پس از خواب باز هم احساس خستگی و فرسودگی داشته باشید.

حتی گاهی بیدار شدن از خواب هنگام صبح، کاری دشوار و غیر ممکن به نظر می ‌رسد. این هم از دیگر نشانه‌ های افسردگی است.

مشکلات خواب:

بسیاری از افرادی که دچار افسردگی هستند نمی ‌توانند به راحتی بخوابند. آن ها ممکن است صبح خیلی زود بیدار شوند یا شب هنگامی که به رختخواب می ‌روند برای به خواب رفتن دچار مشکل باشند. برخی نیز بسیار بیش از مقدار عادی و معمولی می ‌خوابند.

تغییر اشتها و وزن:

بعضی از افراد به دلیل افسردگی، اشتهای خود را از دست داده و در نتیجه با کاهش وزن نیز رو به ‌رو می‌ شوند.

گروهی دیگر ممکن است به غذاهای خاصی مانند کربوهیدرات ‌ها تمایل پیدا کنند و در نتیجه دچار اضافه وزن شوند.

سرگیجه و سبکی سر:

از دیگر مشکلات جسمی ناشی از افسردگی می ‌توان به داشتن سرگیجه با احساس سبکی سر نیز اشاره کرد. این علائم ممکن است همراه با مشکلات دیگری نیز رخ دهند. از این رو بسیاری از افرادی که با افسردگی رو به‌ رو هستند هیچ وقت به فکر این که این مشکلات ناشی از حالت روحی خاص ‌شان است، نمی ‌افتند؛ زیرا آن ها احتمال آن را هم نمی‌ دهند که این علائم ممکن است از افسردگی ناشی شده باشد.

برخی محققان معتقدند افسردگی با عدم تعادل مواد شیمیایی خاصی در مغز مربوط است.

درمان علائم جسمی

در برخی موارد، آغاز درمان افسردگی(البته با توجه به روحیات و حالات بیمار) می ‌تواند این علائم جسمی را نیز کم‌ رنگ ‌تر کند؛ اما حتما دقت داشته باشید که در مورد این نشانه‌ ها با پزشک خود صحبت کنید و با این فکر که آن ها به زودی برطرف می ‌شوند، ناگفته رهای شان نکنید.

مترجم: نیلوفر اسعدی ‌بیگی

جام جم

چگونگی مقابله با افسردگی

افسردگی اساسی یکی از مهمترین بیماریهای ناتوان کننده است که امروزه تعداد زیادی از مردم را در جهان درگیر کرده است.

افسردگی توانایی شما را در عملکرد, تفکر و احساس تحت تأثیر قرار می دهد. بطور ویژه افسردگی یک مشکل عاطفی است که با غمگینی یأس و ناامیدی فراگیر مشخص می گردد. فرد افسرده اغلب لذت بردن از زندگی را مشکل در می یابد. احساس تنهایی شدیدی می‌کند. و برای درگیر شدن در فعالیت های روزمره زندگی از نیرویی کم برخوردار است. بسیاری از مردم در دوره هایی از زندگی خود نسبت به رویدادهای زندگی احساس دلسردی می کنند. بهرحال, افسردگی واقعی عمیقتر و طولانی تر بوده و کل وجود شخص را تحت تأثیر قرار می دهد.

افراد دارای افسردگی آرزوی روزی بهتر را می کنند, اما امیدی برای آمدن چنین روزی ندارند. آنها نمی دانند که چطور می توانند احساس بهتری داشته باشند کسانی که از افسردگی رنج می برند ممکن است نوسانهای خلقی شدیدی را تجربه می‌کنند و یا بخواهند که از تعاملات اجتماعی کناره گیری کنند. احساس ناکامی و ناتوانی در پایان دادن به آن, موجب دلسردی بیشتر آنها می شود. در مواردی, افسردگی برای مدت زمان طولانی تری ماهها و حتی سالها ، طول می‌کشد, یک راه برای مقابله با افسردگی تعیین شدت آن, فهم اثرات آن از زمان شروع تا کنون, و جستجوی شیوه های درمانی است.

•  شدت افسردگی

افسردگی به طرق گوناگون زندگی شخص را تحت تأثیر قرار می دهد. تا اندازه زیاد, نوع و شکل ظاهری افسردگی به الگوی مقابله ای, شخصیت و سطح قبلی عملکرد شخص وابسته است. در زیر چند علامت افسردگی ذکر شده است. آنها را بخوانید و وضعیت خود را با شاخصهای مربوط مقایسه کنید.

•  هیجانها

_ کندی در ابراز عاطفی یا گریه کردن های مکرر
_ اشکال در لذت بردن از فعالیت های زندگی
· کاهش در میل جنسی

· احساس عمیق گناه و شرم

· احساس ناامیدی در زندگی

· احساس سردی یا دوری نسبت به خانواده و دوستان

•  رفتار:

· کاهش علاقه جهت شرکت در فعالیت های قبلاً لذت بخش

· کاهش علاقه جهت حفظ بهداشت شخصی

· غفلت از مسئولیت ها

· کاهش توانایی مقابله

· آسیب به توانایی ارتباط با دیگران (از قبیل تحریک پذیری, طعنه زدن)

•  شکایات بدنی:

· فقدان انرژی

· خوردن اجباری یا فقدان اشتها

· سردرد, پشت درد یا دردهای عضلانی عمومی بدون علت خاص

· بی خوابی یا خواب زیاد

اگر شما چند تا این نشانه ها را دارید, احتمالاً به طور جدی افسرده اید, مشاوره با یک متخصص در شیوه های مقابلة ما با آن مؤثر و مفید خواهد بود. یک گام در این مسیر، فهم و شناخت علل مختلف افسردگی است.

چه چیزی باعث افسردگی می شود؟

افسردگی توسط علل مختلف ایجاد می شود. بعضی از دوره های افسردگی ناشی از موقعیت های زندگی هستند. به عنوان مثال, مرگ شخص مورد علاقه, از دست دادن شغل و یا نا امیدی ناشی از شکست در ورود به دوره های فوق لیسانس همگی می توانند موجب افسردگی شوند. بهر حال وقتی افسردگی شخص نیست، افسردگی به دلیل فقدان درمان ممکن است بدتر گردد.

علاوه بر عوامل موقعیتی, فشارزاهای دیگر نیز می توانند موجب افسردگی شوند. عدم تعادل شیمیایی, عوامل شخصیتی, مصرف دارو و الکل, بیماری جسمانی و تغذیه ناکافی همگی می توانند موجب افسردگی شوند. با د نظر گرفتن اینکه عوامل بسیاری می توانند بر روی بهداشت روانی تأثیر بگذارند, نکته مهم بازنگری سبک زندگی فرد واعمال و رفتارهای بهداشتی اوست.

 روشهای درمان:

همه اشکال افسردگی در صورت تحت تأثیر قرار دادن عملکرد باید جدی تلقی گردند. توجه دقیق جهت تعیین منبع افسردگی ـ تعارض درونی, عواطف سرکوب شده, و تغییرات رفتاری ـ جهت فهم و تعیین شیوه رشد و گسترش افسردگی و شیوه های درمانی بسیار مهم و الزامی است.

پیشنهادهای کلیدی برای کاهش افسردگی عبارت هستند از:
ورزش جهت کاهش تنش, بازنگری فعالیتهای ذهنی جهت زدودن افکار مزاحم روزمره تغییر در جنبه های معمول زندگی, ایجاد یک نظام حمایتی, و پیدا کردن یک شیوه بهداشتی (سالم) جهت ابراز عواطف. اگر این روشهای اولیه در کاهش و از بین بردن ناراحتی مؤثر نباشند, روشهای دیگری نیز در دسترس هستند. می توانید جهت بررسی شیوه های مختلف با یک دوست, همسر, روحانی, مشاور حرفه ای یا روان پزشک صحبت کنید. علاوه بر روشهای درمانی فوق, درمانهای دارویی نیز وجود دارند که با اثربخشی قابل ملاحظه ای به کاهش افسردگی کمک می کنند.

اگر خواهان کمک حرفه ای برای مقابله با افسردگی هستید, می توانید با یک مشاوره حرفه ای در دفتر مشاوره دانشگاه تماس برقرار نمائید.

مترجم: مجید محمود علیلو , کارشناس دفتر مرکزی مشاوره وزارت علوم, تحقیقات و فناوری و همکار مرکز مشاوره دانشگاه تهران
منبع: The University of Florida, Counseling Center